Gölcük ilçesinde yaşayan esnaf Sinan Önal ile tersane emekçisi çocukluk arkadaşı Bedrettin Çulha, 2015 yılında boş vakitlerini kıymetlendirmek için ok gövdesi yapmaya karar verdi.
Ürettikleri ok gövdelerini Sivas’ta okçuluk kulübü yöneten bir yakınlarına göndererek test eden iki arkadaş, yaklaşık 6 ay süren Ar-Ge çalışmasının akabinde gerekli standartlara sahip ok gövdesi üretmeye başladı.
Önal ve Çulha’nın ürettiği ok gövdeleri fiyat ve kalite bakımından ithal eserleri geride bıraktığı için talep arttı. Bunun üzerine ikili firma kurup üretime geçti.
Yaklaşık 250 metrekarelik atölyede faaliyet gösteren firmanın ürettiği ok gövdeleri, yurt içi ve dışındaki profesyonel sportmenler tarafından memleketler arası karşılaşmalarda kullanılıyor.
“Yıllık 100 binin üzerinde üretim yapıyoruz”
SVS Okçuluk firmasının kurucu ortağı Sinan Önal, AA muhabirine, bu işe giriştiklerinde okçulukla ilgili hiçbir bilgilerinin olmadığını, profesyonel bir ok gövdesi yapana kadar 6 ay geçtiğini söyledi.
Piyasa girdiklerinde Türkiye’de satılan okların tamamının yurt dışından geldiğini belirten Önal, “Türkiye’de birinci başlayan biz olduk. Ortada büyük fiyat farkı olunca beşerler yöneldi, yaptığımız işi de beğendiler. Böylece markamızın ismi duyulmuş oldu.” dedi.
Önal, “Kendi zımpara tezgahımızı yaptıktan sonra yüzey kalitesinde Avrupa standartlarını yakalamış olduk. Birinci başladığımızda yıllık 1000-1500 ok üretiyorduk, şu anda yıllık 100 binin üzerindeyiz.” diye konuştu.
“20 ülkeye eser gönderiyoruz”
Ürettikleri okların profesyonel okçulukta kullanıldığını lisana getiren Önal, şöyle devam etti: “Yurt dışından talep görüyoruz. Direkt Endonezya, Malezya, Kuveyt, Suudi Arabistan, Rusya, Almanya, Fransa’ya gönderiyoruz. Toptancılarımız aracılığıyla da toplamda 20 ülkeye eserlerimiz gidiyor.
Şu anda 6,75 liraya sattığımız ok gövdesinin ithal olanı 15 lira. İki kattan fazla fiyat farkı var. Bu işe başladığımızda bir ok 35 liraydı. Şu anda birinci sınıf bir oku 20 liraya alabilirsiniz.
Bu da insanların bütçesini yormadığı, bütçesinden bu spora hisse ayırabilme imkanı sağladığı için klasik okçuluğun gelişmesine yararımız oldu. 5 yıl evvel menzil okçuluğunda bir müsabakaya 5-10 sportmen katılıyordu ve bunlar da maddi durumu düzgün insanlardı. Şu anda bir menzil yarışı olsa ok meydanında en az 500 atlet toplanır.” Önal, yurt içindeki sportmenlerin yüzde 90’ının eserlerini kullandığını, amaçlarının yurt dışı pazar sayısını artırmak olduğunu kaydetti.
“Ok, yuvarlak ve ince bir çubuktan ibaret değil”
Bedrettin Çulha da okların gövdelerinin imalatını yaptıklarını, kısa müddet evvel de başpare gez ve temren üretimine başladıklarını söz etti. İşe girince okun yuvarlak ve ince bir çubuktan ibaret olmadığını anladıklarını söyleyen Çulha, üretim evresine ait şu bilgileri verdi:
“Bize kereste olarak gelen ağaç, burada makul ebatlarda kesildikten sonra çıta haline getiriliyor. Torna sürecinden geçtikten sonra duruma nazaran 3-4 kat zımparadan geçiyor. Zımparadan çıkan çubuklar, kalite denetimden sonra 80 santimetre uzunluğunda ebatlanıyor. Son olarak kalibre ölçümleri yapılıp kümelere ayrıldıktan sonra paketleniyor.”
